Community of Cruising?

Sinds ik actief ben in de leather- en fetish-scene, merk ik dat deze wereld vaak twee verschillende kanten kent: cruising en community. Soms voelt het alsof ik moet kiezen tussen deze twee, alsof het één of het ander is. Aan de ene kant is er de spanning van cruising—het jagen, de lust, de sex, en het avontuur. Aan de andere kant is er de community: het leren kennen van andere leuke mensen die ook into leather, fetish, of kink zijn, zonder dat het meteen draait om die seksuele spanning.

Photo by Deon Black on Unsplash

In de praktijk ligt het echter niet zo zwart-wit. Het is niet nodig om te kiezen voor óf alleen de spanning van cruising óf alleen de diepgang van community. Beide aspecten kunnen naast elkaar bestaan en elkaar aanvullen.

Wie mijn eerdere artikelen over gay sauna's, socials of Folsom heeft gelezen, weet dat ik niet terughoudend ben om nieuwe plekken te ontdekken. Toch heb ik minder met snelle, vluchtige en betekenisloze seks. Ja, ik ben weleens door een darkroom of cruising area gelopen, en dat zou ik zo weer doen. Maar wat daar gebeurt, voelt niet als mijn wereld, niet iets waaraan ik zou kunnen of willen deelnemen. Voor de mannen die zich daar prettig bij voelen, is dat helemaal prima, maar het past gewoon niet bij mij.

Ik merk aan mezelf dat ik vertrouwen nodig heb, een connectie—misschien zelfs een emotionele band—voordat ik iets intiem wil delen. Als ik de keuze had, zou ik nog eerder iets intiems delen op mijn hotelkamer dan in een cruising omgeving. Een rustigere plek voelt voor mij beter; daar kan een intiem moment ontstaan, iets met karakter, in plaats van op te gaan in de drukte en me slechts een optie te voelen. In dat opzicht herken ik me misschien wel in iemand die een emotionele band nodig heeft voordat hij intiem kan worden. Hoe sterk ik me in die definitie thuis voel, moet ik nog verder ontdekken, maar persoonlijk contact is voor mij in ieder geval erg belangrijk.

Flirten, avontuur en lust sluiten zeker niet uit hoe ik ben. Maar cruising voelt voor mij vaak leeg en onveilig. Dat lijkt soms te botsen met wat er in de fetishwereld verwacht wordt, waar darkrooms, cruisings en avontuur vaak een integraal onderdeel lijken te zijn. Toch merk ik dat ik mijn eigen manier hierin probeer te vinden. Ik wil iemand eerst leren kennen, een zekere afstemming voelen, op iemand kunnen intunen—niet zomaar in een "afwerkhok" belanden, waar het draait om prestaties en de ontlading van spanning.

Voor mij gaat intimiteit ook over hechting aan bepaalde waarden. Welke weg ik daarin precies moet vinden, is nog in ontwikkeling. Dit betekent niet dat er niets mogelijk is. Zo heb ik bijvoorbeeld gezoend en geknuffeld op Folsom, maar daar bleef het vaak bij. Soms merk ik dat ik blokkeer bij de stap naar meer, en dat zegt veel over waar mijn behoefte aan connectie vandaan komt. 

Desondanks blijf ik de fetishwereld met nieuwsgierigheid ontdekken. Ik kom steeds beter te weten wat wel en niet bij me past. En het avontuur gaat gewoon door!